WESTERN TATRAS Mission Possible Nordic Walking, które odbyło się 19 wrzesnia 2020 przeszło do historii.
Tegoroczna trasa Tatr Zachodnich była niewątpliwie w TOP 10 najbardziej widokowych. Rozległe panoramy, szczyty z lekkim “pazurem” oraz majestat dolin je otaczających prezentowały nam ogrom uroku tej części Tatr.
Tatry Zachodnie,  charakteryzują się kopulastymi kształtami i rozległymi górskimi panoramami, ale… wymagają nie lada kondycji 🙂

Nasza trasa: Siwa Polana — > Polana Trzydniówka — > Trzydniowiański Wierch (1765 m n.p.m.) — > Kończysty Wierch (2002 m n.p.m.) — > Kończysty Wierch –> Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) — > Siwy Zwornik (1959 m n.p.m.) — > Siwa Przełęcz (1812 m n.p.m.) — > Starorobociańska Dolina — > Siwa Polana

Tegoroczna MISSION POSSIBLE wystartowała punkt 5:50 z Siwej Polany. Trasa była bardzo urozmaicona, z licznymi widokami i wzniesieniami wymagającymi dobrej kondycji.

Warunki na trasie były bardzo dobre, piękne słońce, lekki wiatr i 19 st C.

Po przebyciu ponad 25 km górskiej trasy w malowniczej scenerii, u podnóża Tatr w okazałym Góralskim Dworze, odbyło się uroczyste zakończenie naszej górskiej wyprawy.

Po blisko 10 h trasie i przebyciu ponad 25 km górskiej trasy w malowniczej scenerii, u podnóża Tatr w okazałym Góralskim Dworze, odbyło się uroczyste zakończenie naszej górskiej wyprawy.
Dziękuje Wam za wspólne chwile, za tą magię na szczytach i za wspólne rozmowy w trasie. 
Daliście radę, dziękujemy że byliście z nami, jesteście THE BEST !!!
Dziękujemy także za wsparcie tej 3. górskiej edycji naszym partnerom:
POLIPACK P.P.H.U. Sp. J. I. Więckowska i K. Kolmetz i
Nessi Sportswear

Galeria zdjęć 

Zdobyte szczyty Tatr Zachodnich:

Trzydniowiański Wierch (1758 m) 

Trzydniowiański Wierch to góra położona na północnej grani Kończystego Wierchu, stanowiąca ostatni szczyt na niej, przed załamaniem się grzbietu ku Dolinie Chochołowskiej. Bezpośrednio zbocza Trzydniowiańskiego opadają w kierunku trzech dolin: Trzydniowiańskiej, Starorobociańskiej i Jarząbczej. Nie jest znane pochodzenie nazwy, jednakże wiadomo, iż jest ona powiązana z nazwą Hali Trzydniówka, w skład której do lat 20. poprzedniego stulecia wchodziły zbocza góry. Roztacza się stąd przepiękny widok na Tatry Zachodnie – zwłaszcza na grań główną, Ornak oraz odcinek pomiędzy Wołowcem a Grzesiem. Z oddali wyłania się wyróżniający się na tle otoczenia skalisty wierzchołek Rohacza Ostrego. Na szczyt wiodą dwie drogi – obydwie znakowane na czerwono. Wejść można bezpośrednio spod schroniska na Polanie Chochołowskiej przez Dolinę Jarząbczą lub z Polany Trzydniówka przez grzbiet Kulawca. W stronę Kończystego Wierchu, po grani, prowadzą znaki zielone.

Kończysty Wierch (2002 m)

Kończysty Wierch, dawniej nazywany Kończystą nad Jarząbczą, to góra położona na głównej grani Tatr pomiędzy Starorobociańskim i Jarząbczym Wierchem. Od wierzchołka w kierunku północnym odchodzi także grań w stronę Czubika i Trzydniowiańskiego Wierchu, a stoki opadają stąd w stronę trzech dolin: Jarząbczej, Starorobociańskiej, a także – po słowackiej stronie – w kierunku Zadniej Doliny Raczkowej. Przez szczyt przebiega granica państwowa. Ze względu na swoje położenie na skrzyżowaniu dwóch szlaków na nieco wyższe szczyty, Kończysty rzadko jest celem wycieczek sam w sobie. Wejść tu można zielonym szlakiem od Trzydniowiańskiego i dalej – po głównej grani, za czerwonymi znakami, na zachód w stronę Jarząbczego Wierchu lub na wschód, w stronę Starorobociańskiego. Ten ostatni wariant przebiega przez charakterystyczny rów grzbietowy – stosunkowo rzadko spotykaną formę ukształtowania terenu. Zbocza Kończystego są generalnie łagodne i łatwo dostępne, jedynie jego północno-wschodnie stoki opadają dosyć stromo do kotła lodowcowego, który nosi nazwę Dudowej Kotliny. Tuż poniżej wierzchołka odchodzi – znakowany na żółto – słowacki szlak w stronę Doliny Raczkowej. Przejście jest czynne tylko w okresie letnim.

Starorobociański Wierch (2176 m)

Starorobociański Wierch to najwyższy szczyt polskiej części Tatr Zachodnich, a trzeci co do wysokości, wliczając w to także Słowację. Wyższe w okolicy są tylko Bystra i Raczkowa Czuba (Jakubina). Potężna góra znajduje się na głównej grani Tatr, mniej więcej w połowie jej długości. Dzięki temu widoki stąd zapierają dech w piersiach. Starorobociański wznosi się nad trzema dolinami, z których jedna po stronie polskiej to Starorobociańska, a dwie pozostałe to Gaborowa i Zadnia Raczkowa – obydwie po słowackiej stronie. W tamtym kierunku z wierzchołka odchodzi niedługa, ale bardzo charakterystyczna grań, która wbija się klinem pomiędzy dwie doliny. Dlatego właśnie Słowacy nazywają Starorobociański „Klinem”. Polska nazwa pochodzi natomiast od znajdujących się poniżej wierzchołka starych szybów kopalnianych. Były one eksploatowane już w XVI wieku. Potem, gdy zaprzestano wydobycia, wyrobiska zaczęto nazywać „Starą Robotą”. Sama góra znajduje się pomiędzy Kończystym Wierchem a Błyszczem, skąd można dostać się czerwonymi znakami. W kierunku zachodnim – w stronę Kończystego – grań poszarpana jest charakterystycznym rowem grzbietowym. Z drugiej strony zaś, od Gaborowej Przełęczy Wyżniej, podejście wiedzie na skraju 500-metrowej przepaści – groźnie opadającej w otchłań Doliny Starorobociańskiej. Mimo że ścieżka jest tu szeroka, należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza przy niekorzystnych warunkach pogodowych. Zimą zboczami Starorobociańskiego Wierchu schodzą sporej wielkości lawiny. Jak opowiadają górale, gdzieś nieopodal wierzchołka tej pięknej góry ukryte są zbójnickie skarby, o których istnieniu mówił m.in. słynny gawędziarz zakopiański – Jan Krzeptowski „Sabała”.